تالار گفتگوی پارسیلاتک
عمومی => عمومی => نويسنده: وحید دامنافشان در نوامبر 01, 2012, 07:48:33 pm
-
چند روز پیش با اجازه مولف بسته lipsum، کدهای این بسته رو برداشتم و بسته جدیدی رو به نام ptext (http://ctan.org/pkg/ptext) (مخفف persian text) آماده کردم و به CTAN تحویل دادم. خوشبختانه امروز این بسته به تکلایو هم اضافه شد (اما هنوز به میکتک اضافه نشده است).
کار ptext اینه که ۱۰۰ پاراگراف از شاهنامه فردوسی رو توی خروجی چاپ میکنه. در واقع از این به بعد، دیگه لازم نیست برای پر کردن صفحات نوشتارمون، بیایم و یه متنی رو هی کپی و پیست کنیم. بلکه کافیه که فقط این بسته رو فراخوانی کنیم و بعدش از دستور مثلاً
\ptext[1-9]
استفاده کنیم تا پاراگرافهای ۱ تا ۹ بسته، توی خروجی چاپ بشه. برای دیدن راهنمای بسته هم میتونین از اینجا (http://mirror.ctan.org/macros/xetex/latex/ptext/ptext.pdf) و یا طبق معمول، از دستور texdoc ptext استفاده کنین.
یک نمونه رو پیوست کردم.
-
سلام وحید جان
این کار خیلی جالب بود و من به شخصه از شما تشکر میکنم.
دوتا پیشنهاد هم برای جالب تر شدن این بسته دارم البته اگر در کار شما فضولی نباشه
1. اینکه اگر بشه فرمت متن را به صورت شعر در آورد که از لحاظ ظاهری هم زیباتر باشه.
2. البته نمیدونم که شدنی هست یا نه ولی اینکه اگر بتوان با یک دستور منبع دیگری از ادبیات را به آن اضافه کرد جالبتر میشه و
کاربران به آن مشتاقتر مثلا اگر کسی بزنه
\setBook{Masnavi}
یا \setBook{Golestan}
و غیره آنوقف کتابهای دیگری در متن قرا میگیره.
اگر این کار امکانپذیر است، بنده حاضرم که کارهای آنرا انجام بدم و در اختیار جنابعالی قرار بدم تا در ptex لحاظ کنید.
بازهم از کار جالبتان ممنون.
-
آقا وحید از شما تشکر می کنم. ولی به نظر من این بسته یک چیزی کم داره:
اگر پاراگرافهای 1 تا 9 در داخل خود بسته تعریف شده باشد، اونوقت پس این بسته از یه تعداد محدودی پاراگراف از پیش تعیین شده پشتیبانی می کند. اما اگر پاراگرافهای 1 تا 9 همانهایی باشند که در متن آمده اند، با کم و زیاد کردن متن شماره این پاراگرافها نیز بالطبع تغییر می کند و مطلبی اشتباه در خروجی چاپ می شود. لطفاً در این مورد بیشتر توضیح دهید.
-
1. اینکه اگر بشه فرمت متن را به صورت شعر در آورد که از لحاظ ظاهری هم زیباتر باشه.
هدف این بسته اینه که صفحات رو با پاراگراف پر کنه؛ یعنی همون چیزی که موقع حروفچینی یه پایاننامه یا کتاب اتفاق میافته. اگه پاراگراف رو با شعر پر کنیم، ویژگیهایی مثل طول خطها، تورفتگی ابتدای پاراگرافها و ... به نمایش در نمیآد.
2. البته نمیدونم که شدنی هست یا نه ولی اینکه اگر بتوان با یک دستور منبع دیگری از ادبیات را به آن اضافه کرد جالبتر میشه و
کاربران به آن مشتاقتر مثلا اگر کسی بزنه
\setBook{Masnavi}
یا \setBook{Golestan}
و غیره آنوقف کتابهای دیگری در متن قرا میگیره.
اگه اشتباه نکنم، این خاصیت رو در صورت عملی شدن مورد ۱ میخواین. درسته؟ اگه جواب مثبته، متاسفانه همونطور که گفتم، مورد ۱ اصلا مدنظر این بسته نیست.
پ.ن: راستی تاپیک تبدیل خودکار شعر به فایل تک توسط «ساغر»! (http://www.parsilatex.com/forum/SMF/index.php?topic=1517.0) رو دیدین؟
-
آقا وحید از شما تشکر می کنم. ولی به نظر من این بسته یک چیزی کم داره:
اگر پاراگرافهای 1 تا 9 در داخل خود بسته تعریف شده باشد، اونوقت پس این بسته از یه تعداد محدودی پاراگراف از پیش تعیین شده پشتیبانی می کند. اما اگر پاراگرافهای 1 تا 9 همانهایی باشند که در متن آمده اند، با کم و زیاد کردن متن شماره این پاراگرافها نیز بالطبع تغییر می کند و مطلبی اشتباه در خروجی چاپ می شود. لطفاً در این مورد بیشتر توضیح دهید.
متن پاراگرافها داخل خود بسته تعریف شده و ربطی به پاراگرافهای داخل متن نداره.
کاری که این بسته میکنه اینه که برای شما متن تولید میکنه. مثلاً خود من همیشه برای اینکه قسمتی از یه صفحه رو پر کنم، عبارت «مقداری متن» رو مینوشتم و این عبارت رو ۲۰-۳۰ بار کپی و پیست میکردم تا اون قسمت پر بشه (هر چند میشه با استفاده از یه حلقه هم این کار رو انجام داد). اما الان کافیه که فقط از دستوری مثل
\ptext[1-9]
استفاده کنین تا اون قسمت رو پر کنین.
-
میدونید اگر بشه امکانات این بسته را زیاد کرد بهتره.
فعلاً منظورم فقط زیبایی بود و خواندن شعر فردوسی در یک پاراگراف یه جوریه :P
حالا کم کم که با این بسته کار کردیم نظراتمون جامع تر میشه.
-
فعلاً منظورم فقط زیبایی بود و خواندن شعر فردوسی در یک پاراگراف یه جوریه :P
هدف اصلی این بسته یا علت وجودش این نیست که یک کتاب شعر یا داستان یا ادبیات یا هر چیز دیگهای باشه علت وجودش هم این نیست که متن رو بصورت شعر یا غیر شعر دربیاره. هدفش زیبایی در حروفچینی هم نیست این بسته فقط یک هدف داره و اون اینکه صفحات رو با متن پرکنه و حالا اینکه زیبا نیست یا شعر فردوسی بصورت پاراگراف یجوریه، اصلاً مهم نیست. این بسته به این خاطر وجود داره که اگر شما خواستید برای مثال از ویژگیهای مختلف زیپرشین استفاده کنید، اول با استفاده از این بسته این ویژگیها رو آزمایش کنید یا اینکه اگر به باگی در زیپرشین برخوردید به جای فرستادن یک فایل ۵۰۰ خطی از این بسته استفاده کنید که پیدا کردن مشکل را سادهتر میکنه. به عنوان مثال نسخه جدید بسته bidi دستوری بنام \SplitFootnoteRule داره برای اینکه امتحانش کنید کافیه این فایل تک رو داشته باشید:
\documentclass{article}
\usepackage{ptext}
\usepackage{xepersian}
\begin{document}
\SplitFootnoteRule
\ptext[2]%
\footnote{\ptext}%
\ptext
\end{document}
علت اصلی انتخاب شاهنامه فردوسی هم این بوده که شاهنامه پره از انواع و اقسام کلمههای فارسی و کاربردش در حروفچینی به واقعیت نزدیکتره تا اینکه شما بخواهید یک جمله یا کلمه بیمهوم رو بارها کپی کنید.
یا رستم