تالار گفتگوی پارسیلاتک
ابزارهای جانبی => مراجع و بیبتک BibTeX => نويسنده: student در فوریه 15, 2014, 07:03:27 pm
-
سلام، دوستان به راهنمایی شما نیاز دارم. اولین مرجع پایان نامه من لاتین است و قضیه ای دارد به صورت
Theorem 4.10
ارجاعی که من در متن فارسی به این قضیه داده ام به فرم
[4، 4.10] (اول)
البته با اعداد فارسی است. مسوولین محترم دانشکده نظرشان این است که چون از راست به چپ خوانده می شود باید ارجاع را به صورت
[4، 10.4] (دوم)
بیاورم با این استدلال که خواننده وقتی چنین ارجاعی می بیند برداشت می کند باید قضیه ده از فصل 4 را ببیند نه به صورتی که من نوشته ام. البته باز هم تاکید کردند که مهم است خواننده چه برداشتی داشته باشد. حال سوالم از شما این است کدام یک از دو نوع ارجاع بالا از دید شما به عنوان خواننده ای که ممکن است به متن نوشته شده ام مراجعه کند، صحیح است. خواهش می کنم هر یک از دوستان که سوالم را می خواند نظرش را حداقل به صورت اول یا دوم مشخص کند.
پیشاپش از همکاری تان سپاسگزارم
-
بدون شک، به علت راست به چپ بودن زبان فارسی، حالت دوم درسته.
-
سلام
نظر شخصی من اینه که در لیست مرجعها در آخر پایاننامه باید شمارهٔ لیستشدن مرجعهای لاتین باید پارسی باشه.
بنا به این صحبت، در متن هم باید شمارههای ارجاع داده شده بهش هم باید پارسی باشه و طبق دلیل آقا وحید، ارجاع هم باید بر اساس قوانین پارسی.
امّا اگه شمارهٔ لیستشدن مرجعها در لیست مراجع لاتین باشه، من نظر شخصیم هست که در ارجاع هم باید شمارهٔ ارجاع به مرجعها هم باید لاتین باشه.
امّا چون از راست خونده میشه، باید طبق حالت «اول» باشه.
البته با این حالت که کلمهٔ Theorem هم کنارش بیاد. یعنی:
[4، Theorem 4.10]
امیدوارم این مسایل برای کل دانشگاهها یک روزی تموم بشه و یک استایل ثابت برای حداقل اینجور موارد که عمومیّت داره ثابت و پایدار بشه که کسی مطلبی رو توی پایاننامه یا مقاله و ... پارسی میخونه، با یک روند بخونه و نه اینکه گیج بشه که این شمارهها یعنی چی و وقتش تلف بشه. امّا چیزهایی در مورد استایل جلد و ... انتخابی هست.