با چه ابزاری اسلاید درست می‌کنید؟

[vafa]

بله منظورم ایشونه. ازونجایی که نمیدونم وضعیت حق نشر این سبک چجوریه، اگر اشکال نداره ایمیل می‌کنم

نه ایرادی نداره ایمیل کنید: vafaklgi@gmail.com یا persian-tex@tug.org

چیزهای کوچیک مثل تنظیم نامناسب بعضی عکس‌ها که در پس زمینه قرار داشتند، محل قرارگیری سایدبار و غیره. بیشترش از طریق امکانات tikz حل شد.
یه علت این بود که powerdot از specialهای PostScript استفاده می‌کند که مطمئن نبودم تا چه اندازه با xdvipdfmx سازگار خواهد بود. یه علت دیگه هم این بود که powerdot تمپلیت‌های متنوعی ارائه نمی‌کند.

لزومی به استفاده از tikz نیست شما تنها مختصات افقی محیط picture رو تغییر می‌دادید، همه چیز درست می‌شد.

[حسن ذاکری]

لزومی به استفاده از tikz نیست شما تنها مختصات افقی محیط picture رو تغییر می‌دادید، همه چیز درست می‌شد.

درست می‌فرمایید، نکاتی رو هم که در مورد محیط picture گفته بودید دیده بودم، ولی خاستم مستقیم که بک‌گراند رو رسم می‌کنم (به صورت shade) یا عکس رو میذارم (pgfimage) همونجا جاشو هم تنظیم کنم. از overlay و remember‌ هم استفاده کردم، که موقعیت رو نسبی بگیره و دیگه نخاد مختصات بدم:)
حالا اگر این کدی که نوشتم ایرادی داره، لطفاً بفرمایید تا اصلاحس کنیم.

[حسن ذاکری]

یکی از مشکلات تک که متأسفانه در ایران به علت فرهنگ نادرست استفاده از نرم‌افزار و پشتیبانی از نرم‌افزار است، این است که پشت توسعه زی‌پرشین هیچ پشتیبانی مالی وجود ندارد. در صورتی که نرم‌افزارهایی مانند prezi یا سایر نرم‌افزارهای تجاری هستند که مولف این نرم‌افزارها به خاطر اینکه از این نرم‌افزها کسب درآمد می‌کند، توسعه این نرم‌افزارها کار اصلی وی می‌باشد که از آن کسب درآمد می‌کند در حالی که زی‌پرشین برای من فقط یک علاقه است که از آن کسب درآمد نمی‌کنم و کار اصلی من نمی‌تواند کار روی زی‌پرشین باشد چون در این صورت (با توجه به اینکه پشتیبانی مالی برای این کار وجود ندارد)، اگر همه وقت خود را روی زی‌پرشین صرف کنم، از عهده هزینه زندگی برنخواهم آمد (حقیقت تلخی که وجود دارد). صدالبته اگر یک fund برای زی‌پرشین وجود داشت و می‌توانستم چند سالی روی آن تمام وقت کار کنم، وضعیت با الان فرق داشت. متأسفانه بسیاری از دانشگاه‌های داخل ایران و سایر سازمان‌های دولتی هم کمکی نمی‌کنند. اگر شخصی کاری انجام ندهد می‌گویند آقا یعنی ما ایرانی‌ها نباید یک نرم‌افزار درست و حسابی داشته باشیم و وقتی کسی کاری انجام می‌دهد آن را پشتیبانی نمی‌کنند به عبارتی دیگر فقط انتظار دارند شخصی یک کار را حاضر و آماده برای ان‌ها انجام دهد ولی خودشان حاضر نیستند کوچکترین قدمی بردارند. بنابراین من آینده تک را در ایران، آینده روشنی نمی‌بینم. چه بسا اگر زی‌پرشین وجود نداشت هیچ تلاشی انجام نمی‌شد و همه از همان فارسی‌تک و تک‌پارسی هنوز استفاده می‌کردند اما ادعاهای دانشگاه‌های ایران و سازمان‌های دولتی گوش فلک را کر می‌کرد.

متاسفانه همین طور است که می‌فرمایید. این مسئله ریشه‌ای و فراگیر هم شده و روز به روز هم وضعیت بدتری پیدا می‌کند. نه تنها حمایت‌هایی که از نرم‌افزارهای متن‌باز و رایگان می‌شود سوری و در حد شعار است، بلکه قانون حق نشر در خصوص نرم‌افزارهای تجاری نیز رعایت نمی‌شود. در اینجا بیشترین هزینه برای سخت‌افزار می‌شود و کمترین هزینه برای نرم‌افزار. چه در سطوح مردمی و چه در سطوج بالاتر، تبدیل به یک فرهنگ غلط شده است.
بیخود شعار ندهم، خود من هم مستثنی نیستم.

اما فرهنگ حق نشر و حمایت از مولف و توسعه نرم‌افزارهای متن‌باز و رایگان می‌بایست به صورت بالا به پایین در جامعه تزریق شود، ولی متاسفانه در هیچ سطحی از جامعه این فرهنگ وجود ندارد (مگر به صورت محدود و ایزوله). به نظر من برای رسیدن به یک آینده روشن نباید منتظر کسی باشیم و تک‌تک افراد جامعه باید کمک کنند.

امیدوارم وضعیت نابسامانی که در ایران (چه از نظر فرهنگی و چه از نظر قانونی) وجود دارد شما را از ادامه این راه دلسرد نکند

[vafa]

متاسفانه همین طور است که می‌فرمایید. این مسئله ریشه‌ای و فراگیر هم شده و روز به روز هم وضعیت بدتری پیدا می‌کند. نه تنها حمایت‌هایی که از نرم‌افزارهای متن‌باز و رایگان می‌شود سوری و در حد شعار است، بلکه قانون حق نشر در خصوص نرم‌افزارهای تجاری نیز رعایت نمی‌شود. در اینجا بیشترین هزینه برای سخت‌افزار می‌شود و کمترین هزینه برای نرم‌افزار. چه در سطوح مردمی و چه در سطوج بالاتر، تبدیل به یک فرهنگ غلط شده است.
بیخود شعار ندهم، خود من هم مستثنی نیستم.

اما فرهنگ حق نشر و حمایت از مولف و توسعه نرم‌افزارهای متن‌باز و رایگان می‌بایست به صورت بالا به پایین در جامعه تزریق شود، ولی متاسفانه در هیچ سطحی از جامعه این فرهنگ وجود ندارد (مگر به صورت محدود و ایزوله). به نظر من برای رسیدن به یک آینده روشن نباید منتظر کسی باشیم و تک‌تک افراد جامعه باید کمک کنند.

امیدوارم وضعیت نابسامانی که در ایران (چه از نظر فرهنگی و چه از نظر قانونی) وجود دارد شما را از ادامه این راه دلسرد نکند

من هفت سال از عمرم رو روی زی‌پرشین گذاشتم وقتی که اگر جای دیگری صرف می‌کردم نتیجه بهتری می‌گرفتم این در حالی است که خود من کوچکترین احتیاجی به حروف‌چینی پارسی با تک نداشته و ندارم. بنابراین با وضعیت فعلی، ادامه توسعه زی‌پرشین یا بصورت کلی تک را برای زبان پارسی، امری غیرممکن و نشدنی می‌دانم. توی این هفت سال خیلی از دانشگاه‌ها یا سازمان‌های دیگر از جمله انجمن ریاضی ایران حتی به خودشون زحمت ندادند که یک ایمیل کوتاه بزنند و تشکر کنند حالا چه برسه به پشتیبانی نرم‌افزار. حالا جالب اینجاست که بیشتر این دانشگاه‌ها و سازمان‌ها از زی‌پرشین استفاده می‌کنند ولی حاضر نیستند کوچکترین کاری کنند. به عنوان مثال شما اگر به سایت اکثر کنفرانس‌ها یا سمینارهای ریاضی داخلی نگاه کنید، می‌بینید که همشون از زی‌پرشین استفاده می‌کنند اون یکی دو تایی هم که از زی‌پرشین استفاده نمی‌کنند به این خاطره که فقط مقاله‌ها رو به زبان انگلیسی قبول می‌کنند. حالا جالب اینجاست که در کمال پررویی و بی‌شرمی تمام حتی حاضر نیستند سوالاتی را که خودشان باید جواب بدند، جواب بدهند و لینک این تالار را در سایت کنفرانس یا دانشگاه یا هر جای دیگری قرار می‌دهند.