سوال من باز هم تغییر نکرده. شما الان میگید با گذاشتن فایل pdf، یک نفر میتونه فایل cls بنویسه. اگر اینطور باشه، اون آدم نابغه هست. من متأسفانه نابغه نیستم و نمیتونم این کار رو انجام بدهم. چرا میتونه به فایل pdf نگاه کنه و یک ماکرویی بنویسه ولی اینکه ماکرویی که اون مینویسه با ماکرویی که توی فایل cls هست، یکی باشه، جای سوال داره؟ این دیگه مشکلی نداره. طرف داره خودش ماکرونویسی میکنه.
بله درست میفرمایین. خودش داره کماکرونیسی میکنه. همه صحبتتون درسته.
منظورم در این حد نوبد که پی به متن خود فایل cls ببره.
فقط در حدی که خود قیافه و طراحی و مدل و سبک سربرگ و فونت و شکل و نمایش سرفصلها و ... لو نره.
کلاُ انتشاراتیهایی که من باهاشون کار میکنمِ به هیچ عنوان حاضر نیستن استایلشون لو بره. چون میخان استایلشون فقط برای کتابهای خودشون بمونه.
حتی فایلی که به تایپیست میدیم که تایپ کنه، فایل استایل نداره. اما فایلی داره که اون دستورهای استایل توش استفاده میشه ولی خروجی سادهتری به تایپیست میده که نفهمه استایل چی بوده.
مثلا اگه فایل pdf به کسی بدین، از روی منوی file و گزینه properties میشه فهمید از چه فونتی استفاده کرده.
کلا انتشاراتیها سر این با هم رقابت دارن که استایلشون لو نره. و حتی اسم فونتشون رو کسی دیگه نفهمه.