با سلام
با اشتیاق این بحث رو دنبال کردم و مطالب جالبی مطرح شد. به نظر من وقتی کاراکتری حرفی در حروف الفبای یک زبان وجود نداره عاقلانه نیست که از اون کاراکتر در واژه های اون زبان استفاده بشه. به عنوان مثال مانند این میمونه که از کاراکتر A در یک واژه ی پارسی استفاده بشه که کاملا غیرمنطقی است چرا که این کاراکتر در حروف الفبای پارسی وجود نداره.
در مورد مثالی که آقای دامن افشان زدند باید بگم که دیدم واژه ی «ارائه» در نوشتارهای زیادی به صورت «ارایه» نوشته میشه یا واژه ی «مسائل» به صورت «مسایل» نوشته میشه و به این صورت مشکل رو صوری حل می کنند. همزه هم از این قاعده مستثنی نیست و وقتی که این کاراکتر و کاراکترهای مشابه در زبان پارسی وجود ندارند استفاده از اونها غیرمنطقی به نظر میرسه.
روی نسخه های نگارشی پیشنهاد شده توسط فرهنگستان زبان هم خیلی نمیشه حساب کرد چرا که شاهدیم هر از چند گاهی دستخوش تغییرات می شوند که خودش حکایت از بنیادی بودن مشکل و سردرگمی موجود داره. دلیلش هم میتونه همین آمیختگی زبان پارسی با زبان عربی باشه که صد البته کار طراحان قلم رو پیچیده و دشوار می کنه. البته این بحث ها خیلی پیچیده است و مجال اندک.
در مورد قلم هم باید عرض کنم که به شخصه قلم XB Niloofar رو قلم زیبا و کم اشکالی می دونم و شاید تنها اشکالی که می بینم مشکل عدم کشیدگی حروفه که مشکل بسیاری از قلم های دیگر هم هست. تنها قلمی که می دونم این مشکل رو نداره قلم فروردین تک پارسی هستش (که به شخصه خیلی قبولش دارم).
خود بنده قلم XB Niloofar رو تا حدودی اصلاح کردم و برای کارهای روزمره از نسخه ی اصلاح شده ی این قلم استفاده می کنم و فکر می کنم که برای نوشتن پایان نامه و کتاب قلم مناسبی باشه. مشکلات برطرف شده ی این قلم عبارتند از
۱- اصلاح صفر توپر به صفر توخالی
۲- در قلم اصلی نقطه ی حرف های پ، ی و ب چسبان هنگامی که پیش از حرف ی آخر قرار می گرفتند به ی آخر می چسبیدند که ظاهری نامناسب به نوشتار می داد و تا اونجا که مقدور بود این نقطه ها رو قدری به سمت راست جا به جا کردم. البته بیشتر از این نمی شد این نقطه ها رو جا به جا کرد چون این نقطه ها ممکنه به حرف هایی مانند ر، ز، ژ و و بچسبند که خودش مشکل دیگری رو درست می کرد.
در پایان باید عرض کنم که همانطور که آقای کارنپهلو گفتند فرقی نمی کنه که چه قلمی به عنوان قلم پیش فرض انتخاب بشه و با انتخاب یک قلم خاص، دنیا به آخر نمی رسه
چرا که
یکی از صدها نقطه ی قوت زیپرشین همین آزادی عمل برای انتخاب قلم هستش که اون رو از نرم افزارهای حروفچینی پارسی مشابه دیگر متمایز می کنه.