نخستین نوشتهٔ فارسی با بستهٔ زی‌پرشین
در بخش پیش یک نوشتهٔ بسیار سادهٔ انگلیسی را به زبان لاتک ساختیم و آن را پردازش کردیم. در این بخش به کمک بستهٔ زی‌پرشین نخستین نوشتهٔ خود را به زبان فارسی خواهیم ساخت.
پروندهٔ ورودی لاتک
به تقلید از بخش پیش، نخستین نوشتهٔ فارسی خود را به نام «سلام دنیا!» می‌نویسیم. سطرهای زیر را عیناً در ویرایشگر بنویسید:
% نخستین نوشتهٔ فارسی با بستهٔ زی‌پرشین
\documentclass{article}
\usepackage{xepersian}
\settextfont{Yas}
\begin{document}
سلام دنیا!
\end{document}
پروندهٔ خود را به نام "salam.tex" ذخیره کنید.
معنی این کدها چیست؟
با برخی از این سطرها در بخش پیش آشنا شدید. % نخستین نوشتهٔ فارسی با بستهٔ زی‌پرشین این سطر توضیح (comment) است. توضیح‌ها هم می‌توانند فارسی و هم انگلیسی باشند.
\documentclass{article}
این سطر به لاتک می‌گوید که سبک article (مقاله) را برای حروف‌چینی این نوشته به کار ببرد.
\usepackage{xepersian}
این سطر بستهٔ زی‌پرشین را فرا می‌خواند. برای این که بتوانیم خروجی‌های فارسی بسازیم، فراخواندن بستهٔ زی‌پرشین ضروری است.
\settextfont{Yas}
با این فرمان می‌توان قلم پیش‌فرض نوشته‌های فارسی را تعیین کرد. در سطر بالا قلم Yas به عنوان قلم پیش‌فرض تعیین شده است. قلمی که نامش در این فرمان می‌آید حتماً باید در رایانهٔ شما نصب شده باشد.
\begin{document}
سلام دنیا!
\end{document}
سه سطر بالا نیز باید برای شما آشنا باشد. تنها تفاوت آن با نوشتهٔ بخش پیش این است که نوشتهٔ فارسی را با نوشتهٔ انگلیسی جایگزین کرده‌ایم.
ساختن خروجی
حالا وقت آن است که نوشتهٔ خود را پردازش کنیم. ساختن خروجی از پرونده‌های ورودی‌ای که با بستهٔ زی‌پرشین می‌نویسیم، یک تفاوت مهم با نوشته‌های انگلیسی دارد: نوشته‌های زی‌پرشین را باید با موتور حروف‌چینی زی‌لاتک (xelatex) پردازش کنیم.
اگر همه چیز خوب پیش برود، در کنار پروندهٔ ورودی شما یک نوشتهٔ یک صفحه‌ای به نام "salam.pdf" ساخته می‌شود.
جمع‌بندی
در این بخش نخستین نوشتهٔ فارسی خود را ساختید. در بخش‌های آینده نوشته‌های فارسی پیچیده‌تری را خواهیم ساخت.